Zaterdag 20, Demoliton Derby meets Pod Hole race

We staan op tijd op en gaan nog eens ontbijten in het cafe-bar-brasserie ... euh... tentje waar we gisteren waren. De jongens hebben het daar helemaal naar hun zin. Ze hebben echt lol in hun werk. We nemen allemaal een mexicaanse omelet en een goede kop koffie.

Dan is het tijd voor de trip die volgens de geleerden ruim vijf uur zou gaan duren. Maar ja als we kijken zien we dat het gaat om iets meer dan 350 kilometer. Waarom zouden we daar ruim vijf uur over doen dan? Nou, de titel geeft dit ongeveer wel aan.

De eerste twee en half uur gaan heel snel en we krijgen dan ook het gevoel dat iemand zomaar een getal heeft genoemd. "Ah joh, schrijf 5 uur op, weet je zeker dat je goed zit".

Maar dan stopt de "mooie" en "goede" weg. Wegwerkzaamheden. De taken zijn hier tussen man en vrouw perfect verdeeld. De mannen zijn bezig met het verwerken van bizar grote objecten, werken aan handmatige heimachines, rijden met bizar grote en dubbele opleggers of besturen bijvoorbeeld grote graafmachines. Vrouwen doen het fijne werk: zwaaien met oranje vlaggetjes en tegelijkertijd kijken op hun mobiel naar Netflix.

Heel naïef rijden we langs de wegwerken in de veronderstelling dat deze zo voorbij zijn en we weer lekker 100 kunnen rijden.

Na de wegwerkzaamheden wordt de weg in één keer voor de helft smaller. Niet alleen smaller maar ook vol, maar dan ook echt vol met grote en diepe gaten in de weg.

Om een voorstelling te kunnen maken, de kleine gaten in de weg zorgen ervoor dat als je ze "pakt", je vingers vast zitten in je dashboard en je hoofd ervoor zorgt dat je dak er een extra deuk erbij krijgt ... van de binnenkant uit.

Een grote put in de weg zorgt ervoor dat je gaat stoppen en gaat kijken welke onderdelen je dit keer verloren bent. En dan heb je ook nog de kans dat je in zo'n put een lang verloren Mexicaan of toerist zit.

Dan heb je ook ook nog, zoals we hem noemen; het Monopolie gat. Dit is echt END-BOSS level die je absoluut NIET wil pakken. En waarom we hem zo genoemd hebben? Ga terug naar start, neem nieuwe auto!

Naaat de putten heb je ook scheuren in de weg. En dit zijn scheuren dat als je daar in rijd je complete as gelijk kunt afschrijven. Sommige scheuren zijn wel meer dan 10 meter lang en er groeien zelfs planten en boompjes uit.

En terwijl je dan zo compleet zigzaggend over de weg rijd zie je je gemiddelde snelheid omlaag kelderen. Het moment dat je samen denkt: ooooooooooooh daarom 5 uur.

Het "leuke" van het gefocust zijn op gaten in de weg is dat je de onaangekondigde "sleeping policeman" ... vergeet op te zien. Nee niet vergeet op te merken, dat komt wel nadat je hem gemist hebt.

Als we uiteindelijk aankomen is het eerst tijd om de niertjes weer terug op de plek te krijgen, botjes terug te buigen en bloed terug te laten vloeien naar delen die al een paar uur aan het afsterven zijn. De auto heeft het overleefd, tenminste, hij rijdt nog.

Het plaatsje waar we aankomen staat in het teken van de Maya-trein die aangelegd wordt. Enorm veel vrachtwagens rijden af en aan door het al niet hele grote stadje. Daarbij komt kijken dat het recentelijk geregend heeft met als resultaat: één grote modder bende overal waar we kijken. Modder op de weg, de stoep, grote en kleine wegen zijn op sommige plekken ondoorgaanbaar.

Dat geldt ook voor het vinden van ons hotel

Omdat de eerste route niet toegankelijk is moeten we echt omrijden. Na een half uurtje gezocht te hebben komen we toch aan bij een mooi hotelletje waarbij de eigenaar ons al tegemoet komt lopen met een brede grijns op zijn gezicht. We zijn meer dan welkom en de kamer is heerlijk.

Nu nog eten en dan lekker slapen. Dat was me een dagje wel. Weltrusten Nederland.